OPIS TECHNOLOGII „BIOPAX”
ZachÄcamy do zapoznania siÄ z artykuĹem opracowanym wspólnie z prof. ZofiÄ
SadeckÄ
opublikowanym w pozycji: „Oczyszczanie Ĺcieków i przeróbka osadów Ĺciekowych” pod redakcjÄ
naukowÄ
prof. Zofii Sadeckiej i dr Sylwi Myszograj bÄdÄ
cÄ
materiaĹem pomocniczym na X ogólnopolskiej Konferencji Naukowo - Technicznej „WODA - ĹCIEKI - ODPADY W ĹRODOWISKU” zorganizowanej na Uniwersytecie Zielonogórskim w dniach 21-22 maja 2007 r.:
Ogólna zasada procesu oczyszczania Ĺcieków:
- CzÄĹÄ mechaniczna
StopieĹ mechaniczny rozwiÄ
zany jest standardowo, ale firma preferuje najnowoczeĹniejsze, zintegrowane bloki, gdzie w jednej szczelnej obudowie usuwane sÄ
z duĹźÄ
skutecznoĹciÄ
skratki, piasek i tĹuszcze.
Przygotowujemy wĹasne rozwiÄ
zania konstrukcyjne, które sÄ
konkurencyjne cenowo, a jakoĹciÄ
nie odbiegajÄ
od najnowszych rozwiÄ
zaĹ stosowanych w Ĺwiecie.
- Reaktor biologiczny
Proces technologiczny oparty jest o cyrkulacyjny, samosterowny, hybrydowy reaktor biologiczny wykorzystujÄ
cy osad czynny w postaci kĹaczkowatej zawiesiny i biomasy osiadĹej (immobilizowanej) na zanurzonych zĹoĹźach przepĹywowych.
Reaktor biologiczny w standardzie jest to pierĹcieniowy zbiornik umiejscowiony na zewnÄtrznej stronie pĹaszcza osadnika wtórnego (zbiornik w zbiorniku).
MoĹźliwe sÄ
jednak inne konfiguracje, które moĹźna dowolnie modelowaÄ w zaleĹźnoĹci m.in. od istniejÄ
cych obiektów.
- Osadnik wtórny
Osadnik wtórny w standardzie jest osadnikiem radialnym i stanowi centralnÄ
czÄĹÄ pierĹcieniowego reaktora. SĹuĹźy on do rozdzielenia mieszaniny Ĺcieków i osadu przepĹywajÄ
cej z reaktora. Oddzielony osad recyrkuluje siÄ z powrotem do reaktora, a nadmiar osadu odprowadzany jest do dalszej przeróbki.
- Gospodarka osadowa
DziÄki immobilizacji, osiadĹa na zĹoĹźach bĹona biologiczna ma znacznie wiÄkszÄ
koncentracjÄ od struktur zawieszonych. Po oderwaniu siÄ od zĹoĹźa i wymieszaniu z osadem pĹywajÄ
cym w osadniku wtórnym daje wyĹźszÄ
zawartoĹÄ suchej masy w osadzie nadmiernym. W wielu przypadkach juĹź z osadnika wtórnego otrzymano 96% uwodnienia. Pozwala to na duĹźe zagÄszczenia w zbiornikach osadu nadmiernego, gdzie w standardzie prowadzony jest proces stabilizacji tlenowej, który jest bardzo korzystny ze wzglÄdu na eliminacje beztlenowych organizmów mogÄ
cych stanowiÄ zagroĹźenie dla czĹowieka (larwy przetrwalnikowe pasoĹźytów) przy rolniczym wykorzystaniu odwodnionych osadów.
Osad otrzymywany z takiego procesu bardzo Ĺatwo poddaje siÄ odwadnianiu. StosujÄ
c prasy komorowe przy aplikacji samego wapna i PIXu moĹźna otrzymaÄ nawet 40% suchej masy. Ponadto aplikacja wapna do osadu na tym etapie, eliminuje niepotrzebny juĹź stopieĹ higienizacji, a osady, bezpoĹrednio nadajÄ
siÄ do przyrodniczego, a nawet rolniczego zagospodarowania.
- III stopieĹ doczyszczania - przepĹywowa laguna hydroponiczna
Trzecim stopniem oczyszczania jest labiryntowa przepĹywowa komora - laguna hydroponiczna, czyli sztuczna rzeka. Symuluje ona w zintensyfikowanej formie procesy samooczyszczania zachodzÄ
ce w rzekach i ma na celu ostateczne doczyszczenie i naturalizowanie Ĺcieków oczyszczonych do stanu jak najbardziej zbliĹźonego charakterem hydrobiologicznym do wód odbiornika, jak równieĹź peĹni waĹźnÄ
funkcjÄ zbiornika buforowego, który w czasie awarii przejmie niedoczyszczone Ĺcieki.
Ten element oczyszczalni ma szczególne znaczenie w przypadku oczyszczalni przemysĹowych, stanowi bowiem dodatkowe zabezpieczenie wód odbiornika. Jest to bardzo waĹźne zwĹaszcza, gdy odbiornik Ĺcieków oczyszczonych jest specjalnie chroniony - np. programem NATURA 2000.